เข้าบ้านใหม่ใน Isle of Dogs มาได้สักเกือบอาทิตย์ ขยะก็เริ่มพอกพูน พร้อมกับข้อสงสัยว่า คนแถวนี้เขาทิ้งขยะกันที่ไหน (ฟะ)
เริ่มต้นหาคำตอบด้วยวิธีที่ฟอร์มจัด เมลถามเจ้าของบ้านว่า เธอว์จ๋าบอกหน่อย ที่นี่มีระบบการจัดการขยะอย่างไร เมื่อถามไม่ตรงคำถาม เจ้าของบ้านจึงใช้วิธีอีเมลแนะนำตัวเรากับเพื่อนร่วมบ้านคนอื่นๆ ว่า เราเพิ่งมาใหม่ ถ้าบังเอิญเจอกันในครัว ก็แนะนำเรื่องในบ้านกับเราด้วย
ขยะพอกพูนจาก 2 ถุงเป็น 3 ถุง แต่เพื่อนร่วมบ้านในฝัน ก็ยังไม่เข้ามาในซีนเสียที
เช้าวันหนึ่ง ตื่นมา พบว่าบ้านอื่นในซอยเค้าเอาขยะมาวางหน้าบ้านกัน ตื่นเต้นดีใจ เข้าใจเอาจากตาเห็นว่า วันนี้คงจะเป็นวันทิ้งขยะสินะ! จึ่งรีบลุกจากเตียง ล้างหน้าล้างตา แต่งตัว เพื่อเอาขยะสามถุงไปวางหน้าบ้าน
แล้วรถขยะก็มา... เก็บขยะหน้าบ้านของทุกบ้านไป... ยกเว้นขยะ 3 ถุงน้อยๆ ของเรา
เราจึงเฝ้ารอ เมื่อได้จังหวะที่แน่ใจว่าไม่มีใครเดินผ่านมาและไม่มีใครมองออกมาจากหน้าต่างบ้านไหนอยู่ ก็รีบพุ่งตัวออกไปเก็บขยะสามถุงกลับมาไว้ในครอบครองดังเดิม
ระหว่างนั่งท้อ ไม่รู้จะทำยังไงกับขยะ ก็ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวในบ้าน เลยรีบฉวยจังหวะ และก็สำเร็จ เจอคนในบ้านแล้ว!!!! จึงรีบทักทายตามประสาคนที่เพิ่งพบกันครั้งแรกว่า สวัสดีจ้ะ คนที่นี่เขาทิ้งขยะกันที่ไหนเหรอ.
แล้วก็ผ่านไปได้อีกวัน~
Comments