ความสุขของชีวิต คือ มีใครสักคนเป็นหมอนอิงให้เราได้ในทุกอารมณ์
เป็นคนที่นั่งด้วยกันเงียบๆ ได้ ไม่จำเป็นต้องมีบทสนทนามากความ
และบางอารมณ์ ก็จ้อไร้สาระได้ด้วย
13 ปีแล้วนะ คนปลูกต้นไม้! แต่เหมือนไม่นานมานี้เอง
เป็นคนที่นั่งด้วยกันเงียบๆ ได้ ไม่จำเป็นต้องมีบทสนทนามากความ
และบางอารมณ์ ก็จ้อไร้สาระได้ด้วย
13 ปีแล้วนะ คนปลูกต้นไม้! แต่เหมือนไม่นานมานี้เอง
Comments
เหอๆๆ แต่ว่างๆก็อิงได้นะ ไม่ว่า แต่อยาอิงนานเพราะต้องแบ่งคนอื่นด้วย อิอิ คนจองเยอะ
แต่มันเป็นเรื่องของทฤษฎี ตามญาณวิทยาว่าด้ยประสบการณ์ตรง
ว่ากันว่าในจักรวาลอันกว้างใหญ่และไกลโพ้นเกินเดินทางได้หมด มันมี connection ล่องหน สิงห์สถิตย์และทำหน้าที่ของมันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
นอกจากพาให้หลายคนมารู้จักกัน ยังพาให้ความรู้จักเหล่านั้นมันดำรงอยู่อย่างไม่คลอนแคลน
มันเป็นหนึ่งในอัศจรรย์ของชีวิต
พี่ว่าพี่ไม่มีหมอน
แต่พี่มีโซฟา :)
อีกเรื่องไม่รู้น้องนิ้วจะเชื่อไหม
วันนี้ ช่วงหัวค่ำ พี่เพิ่งนั่งวาดโปสการ์ด
แล้วขณะนั้นพี่ก็นึกถึงโปสการ์ดที่เป็นรูปผู้หญิงกะรูปรถ
ที่เคยได้รับเมื่อหลายปีก่อน
นึกถึงทีไรพี่ก็ยังยิ้มได้
กับความช่างเปรียบเปรยของน้องนิ้วว่า
ผู้ชายคนนั้นก็เหมือนรถที่ยังมาไม่ถึงซักที
คันที่มาจอดพี่ก็ดันไม่ยอมขึ้น
เพราะพี่บอกว่า พี่จะรอรถคันที่ดูสบายๆ น่านั่ง
หรือถ้าไม่มีรถพี่ก็จะเดิน
บล็อกของน้องนิ้ววันนี้
ทำให้รู้สึกดี (อีกครั้ง)
^^
มนุษย์ดาวสุข-ดิบ : เชื่อในญาณวิทยาด้วยเหรอ :)
สายสัมพันธ์ เป็นเรื่องวิเศษ!
I am just fine^^ : คิดถึงโปสการ์ดใบนั้นแล้วขำแฮะ ...เขินด้วย... จริงๆ มันหลายปีมากแล้วนะ
ตอนนี้มีรุ่นน้องที่คณะมาฝึกงานด้วย วันก่อนเขาถามว่า พี่เรียนสิ่งพิมพ์เหรอครับ ...อาจารย์รุจน์บอกว่าพี่เรียนจบมา 5 ปีแล้ว
เรารีบตอบทันควันว่า เฮ้ย จะบ้าเหรอ
เราเพิ่งจบมาแค่... 1..2..3..4..5 ปี...
เวลาผ่านไปเร็วจัง
5 ปีที่ผ่านมา เราเจอกันถึง 5 ครั้งไหมคะ
เราก็รู้จักกันมาเกือบสิบปีแล้วเหรอ
ห้าปีที่ผ่านมาพี่จำไม่ได้ว่าเราเจอกันกี่ครั้ง
รู้แต่ว่านับรวมแล้วเกือบสิบปีที่รู้จักกัน
เราเจอกันเกินสิบครั้งนะ
^^
คงไม่ต้องตอบแล้วละเนอะ
^^
แต่มี 'ผ้าห่ม' แล้ว ผืนใหญ่ซะด้วย ในนั้นมีพ่อแม่และน้อง น้อง :)
แล้วก็เสื่อซักผืน
ไปนอนใต้ร่มไม้ที่มีลมเย็นๆ อ่ะ
ง่วงและคิดถึงการนอนหลับแบบไม่มีภาระรอมาตอนตื่นอ่ะน้องนิ้ว
^^