หนังสือเล่มล่าสุดที่อ่านจบ คือหนังสืออะไร? แล้วกำลังอ่านอะไรอยู่?
เรื่องสนุกในสงกรานต์นี้ คือได้โอกาสจัดห้อง เก็บกวาดข้าวของและความทรงจำต่างๆ
ที่สนุกที่สุดคือจัดหนังสือ หยิบหนังสือแต่ละเล่มขึ้นมา ก็ชวนให้นึกถึงที่มาของมัน.. ตอนซื้อเล่มนั้นมากำลังคิดอะไรนะ.. เล่ีมนู้นได้มาตอนกำลังบ้าเรื่องนี้.. เล่มนี้ของเพื่อน ยังไมไ่ด้คืนนี่หว่า เจ้าตัวก็ไปเมืองนอกแล้ว.. รวมถึงเล่มที่มีคนให้ยืมมา แต่เจ้าตัวไม่เปิดโอกาสให้เราคืนแล้ว
หนังสือมากมายที่ซื้อมาแล้วยังไม่อ่าน หลายเล่มอ่านค้างอยู่ แต่ถูกคั่นด้วยหนังสืออื่นๆ บางเล่มที่อ่านจบแล้วแต่ก็ชอบจะหยิบมาเปิดพลิกไปมา
เรื่องมากมายในชีวิตที่คิดตั้งใจไว้แต่ยังไม่ได้ลงมือทำ หลายเรื่องกำลังลองผิดลองถูกอยู่ บางเรื่องในอดีตเป็นความทรงจำมีค่าในวันนี้
ตอนนี้ หนังสือที่อ่านค้างอยู่ คือ ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต โดย มิลาน คุนเดอรา, ย้อนรอย ถอดรหัสไอทีวี พิมพ์โดยมูลนิธิเพื่อผู้บริโภค
ส่วนหนังสือที่เข้าคิว waiting list ในตอนนี้ คือ นาครเขษม โดย คอยนุช, katsu เล่มสุดท้าย, โคนันเล่มล่าสุด, ฝนตกขึ้นฟ้า โดย วินทร์ เลียววาริณ
และด้วยควันหลงจากบรรยากาศเมืองใหญ่ที่ฮ่องกง ทำให้เอาหนังเรื่อง Chung King Express ของหว่องการ์ไว ขึ้นมาดูอีก เป็นรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ ยิ่งพอมาจัดหนังสือแล้ว เจอ "เดียวดายอย่างโรแมนติก" ที่มโนธรรม เทียบเทียมรัตน์ และ สุทธากร สันติธวัช สองนักวิจารณ์หนังมารวมเล่มเขียนถึงหนังของหว่องการ์ไว
ดังนั้น คืนนี้คงไม่รอด หยิบ "เดียวดายอย่างโรแมนติก" ขึ้นมาอ่านอีกรอบ
Comments
อารมณ์ที่ตามติดเีกี่ยวพันกับหนังสือก็เช่นกัน..
การตามหาหนังสือในห้องสมุดแล้วพบว่ามีคนยืมไป..
การเดินวนไปวนมาอยู่ในงานสัปดาห์หนังสือฯ..
การจ่ายเงินซื้อหนังสือโดยที่ยังไม่ได้นับจำนวนธนบัตรในกระเป๋า.. แล้วก็ต้องเดินกลับไปวางบนชั้นเมื่อพบว่าเงินไม่พอ..
ฯลฯ
พูดแล้วก็อยากอ่านหนังสือขึ้นมาทันใด..
ผมเดินไปหยิบ "after the quake" ของ murakami ฉบับแปลของ คมสัน นันฯ ที่ยังอ่านค้่างอยู่..
.
.
.
.
ปิดหน้าต่างนี้ คลิก!!!!!
.
.
ป.ล. ขอบคุณเจ้าของบล๊อกสำหรับ " ใ- " ในคำว่า "หลงใหล"
และ.. หนังสือที่พึ่งอ่านจบไปคือ "โอดิสซี" ของ homer สำนวนแปลของ สุริยฉัตร ชัยมงคล
ตายล่ะ ต่อไป ความทรงจำของหนังสือมุริคามิ จะมี ...mad mon... โผล่ลอยเข้ามาหรือเปล่านะ บรึ๋ยส์
และช่วยแนะนำหนังสือเศรษฐศาสตร์การเมืองให้ด้วย
อ่านจากกลางเล่มอีกแล้ว! - -"
อ่านแล้วเหมือนอ่านนิตยสารอยู่เลย
(ก็คงเป็นงั้น เพราะเป็นการรวมเอาบทความจาก สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ มาลง)
แล้วก็นึกต่อไปถึงจารย์พิษ จากสำนักเดียวกัน และกวนพอกัน - -"
ก่อนหน้านี้อ่านนิยายของปราบดาจบไปสองเรื่อง
ฝนตกตลอดเวลา และ นอนใต้ละอองหนาว
บาง ๆ ดี
ไม่ได้อ่านนิยายยาว ๆ มานานแล้ว
เป็นเวลาหลายปีแล้ว
ที่การไปงานหนังสือ
คือการไปเสียตังค์ซื้อกระดาษเปื้อนหมึกที่ไม่เคยมีโอกาสได้อ่านเข้าบ้าน
ให้ชั้นหนังสือมันเต็ม ๆ หนัก ๆ ดูมีคุณค่า
แต่ก็ยังทำอยู่
ยิ่งครั้งนี้ยิ่งหนัก
อาจจะเป็นเพราะว่าอัดอั้น ไม่ได้ไปมานาน
งวดนี้เลยล่อไปซะ 5 ครั้งมั้งเนี่ย หรืออาจจะมากกว่า
สงสัยจะอัพเกรดจากนิสัย ไปเป็นสันดานเสียแล้ว :P
นิยมยืมของเพื่อนมาอ่าน หน้าหนาเข้าว่า มีซื้อมาเหมือนกัน แต่มันก็เป็นหนังสือเรียน อย่าง Learning French เป็นต้น
ล่าสุดก็อ่าน The Social Contract (ที่อ.มะนาวซื้อมา) อ่านแล้วก็แอบคิดว่าอ่านภาษาฝรั่งเศสเลยดีหรือเปล่า (ทั้งที่ตอนนี้ก็พูดได้แต่อะไรง่ายๆ แบบ bonjour :-P )
แต่สิ่งหนึ่งที่งานสัปดาห์หนังสือมี คือ "หนังสือเก่า" สัปดาห์หนังสือแต่ละครั้งก็จะรวมพลบรรดาหนังสือต่างๆ ทั้งเก่าและใหม่ทั่วราชอาณาจักรมาอยู่ที่เดียวกัน หนังสือหายากหลายครั้ง ก็อาจพบได้ในงาน
เราเคยมีร้านหนังสือเก่าที่ชอบไป อยู่ที่ท่าช้าง แต่คนขายก็มีงานประจำ ร้านหนังสือเก่าร้านนี้เลยมักจะเปิดร้านตามสะดวก พักหลังๆ ไปก็ไม่ค่อยเจอแล้ว ไม่รู้เพราะยังไม่เปิดร้าน หรือว่าปิดร้านไปแล้ว ยังไงก็ยังชอบคุยกับคนขายหนังสือที่ร้านนั้น เพราะได้ข้อมูลแปลกใหม่เสมอๆ ยังไงก็ตาม ทุกวันนี้ เวลาเราอยากได้หนังสือเก่า เราก็จนใจไม่รู้จะไปที่ไหน
กลไกการตลาด อาจจะดันให้คนทำหนังสือมากมายเร่งผลิตหนังสือใหม่ออกมาให้ทันขายในงาน แต่หนังสือเก่าๆ ก็เป็นอีกสเน่ห์ ที่ไม่เคยตาย
bact' :
"... ก่อนหน้านี้อ่านนิยายของปราบดาจบไปสองเรื่อง ฝนตกตลอดเวลา และ นอนใต้ละอองหนาว
'บาง ๆ' ดี ไม่ได้อ่านนิยาย 'ยาว ๆ' มานานแล้ว ..."
ตั้งใจใช้โวหารแบบ paradox เหรอ :p
อ่านหนังสือกลางเล่ม จะเหมือนชีวิตที่ก้าวไม่ตรงจังหวะไหมนะ
ก่อนหน้านี้ เวลาใครถามว่าเราชอบอ่านหนังสือแนวไหน เรามักตอบไปกว้างๆ ว่า non fiction
แต่เมื่อมาจัดหนังสือแล้ว เราพบว่า เรามีหนังสือประเภท fiction เต็มไปหมด ทั้งหลังๆ เราก็ชอบอ่านนิยายและเรื่องสั้นมากขึ้นด้วย
เช่นเดียวกัน เราเริ่มเห็นว่า มีงานศึกษาทางวิชาการหลายชิ้น ที่ศึกษาการใช้ "เรื่องเล่า" แทนการอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆ โดยเฉพาะเมื่อสถานการณ์ ปรากฏการณ์นั้นๆ มีความซับซ้อนจนอาจจะยากจะยอมรับได้
อ้อ เมื่อไร bact' จะเปิดให้เช่าหนังสือล่ะ เอาแบบให้ search หนังสือทางออนไลน์ได้ด้วยนะ แล้วก็อย่าคิดค่าปรับแพงเวลาคืนหนังสือช้า เย๊
veer:
สักวัน ต้องได้มากกว่า bonjour พยายามเข้านะ!
เอ คุ้นๆ ว่า veer เคยบอกว่าจะให้เรายืมอ่านอะไรน๊า อะไรน๊า อะไรน๊า
ว่าแต่... มีแฟนมันเกี่ยวไงกับการไม่ได้ไปร้านหนังสือล่ะ :D
แต่เพื่อน ๆ ต้องช่วยจำด้วย
ไม่งั้นเราจะลืม
เรารักหนังสือนะ
ยับได้ไม่ว่า แต่อย่าทำให้มันอ่านไม่ได้
เช่น หาย เป็นต้น
ดังนั้นเวลาจะเสนอหนังสือให้ใครยืม
แสดงว่าได้ไตร่ตรองแล้วว่า เราจะไม่โกรธคน ๆ นี้ แม้เขาจะทำหนังสือเราหมดสภาพหรือกระทั่งหายก็ตาม
นั่นดิ -_-' ผลมันออกมาแบบนี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม
>> เอ คุ้นๆ ว่า veer เคยบอกว่าจะให้เรายืมอ่านอะไรน๊า อะไรน๊า อะไรน๊า
พจนานุกรมพุทธศาสนา?
ส่วนหนังสือที่ซื้อมานานแล้วและยังไม่อ่านไม่จบก็มีอีก 2 เล่มคือ iCon Steve Jobs และ The Google Story พยายามจะอ่านให้จบหลายครั้งแล้วแต่ยังไม่สำเร็จสักที
หนังสือสำหรับผมมันเหมือนเป็นเพื่อนที่เขาไม่ต้องเอ่ยปากแต่ก็ให้เราเข้าไปค้้นหาความเป็นไปของเขาได้เสมอ โชคดีที่สมัยเด็กคุณแม่ไม่ได้ห้ามอ่านการ์ตูนก็เลยทำให้ชอบและรับการอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก(ตอนเด็ก ๆ ดูรูปอย่างเดียว) เคยร้องไห้เพราะหนังนสือการ์ตูน'ดราก้อนบอล' ที่สะสมไว้โดนปลวกกินเรียบก็เคยมาแล้ว
ช่วงนี้กำลังหาหนังสือเกี่ยวกับงานที่ทำอยู่แต่ไม่ค่อยมีภาษาไทยเท่าไหร่
เพราะละเลียดอ่านอยู่เรื่อยๆ
อ่านแล้วอ่านอีก
เพราะจำไม่ได้ว่าอ่านไรไปมั่ง
แต่สารภาพว่ายังอ่านหนังสือของเพเตอร์ บิคเซล(ที่ยืมมาจากนิ้วน่ะแหละ)ไม่จบเสียที
ยืมมาได้เกือบปีแล้วนะเนี่ย
คนให้ยืมอาจจะลืมไปแล้ว
แต่กำลังพยายามอยู่นะ
ว่างเมื่อไหร่ก็หยิบมาอ่านตลอด
ปัญหาคือมันไม่ค่อยจะว่างน่ะสิ!
(>_<)
--โคะโคะโระ (นัทซึเมะ โซเซะกิ(เขาคือคนในแบงค์พันเยนนี่นา) แปล ดร.ปรียา อิงคาภิรมณ์)ซื้อมาซักเกือบสิบปีได้แล้วมั้ง เพิ่งหยิบมาอ่านเมื่อปีที่แล้ว แล้ว แล้วก็หาไม่เจอแล้ว ...
--จาก "พิราบแดง" ถึง "เหนือจอมพลยังมีจอมคน" (สุวัฒน์ วรดิลก)ล่าสุด เพิ่งรู้ว่าเขาเสียชีวิตแล้วเมื่อวันที่ 16 เม.ย. ที่ผ่านมา
--ประชาธิปไตยไม่ใช่ของเรา (ศิโรตม์ คล้ามไพบูลย์)
นอกจากหนังสือแล้ว ก็คงเป็นหนังสือการ์ตูนที่ซื้อมา
--Boom ทั้งที่เป็นการ์ตูนรายสัปดาห์ แต่กลับยังไม่ได้อ่านตั้งแต่เล่มประมาณกลางปีที่แล้ว (จน death note จบไปแล้ว แถมคนวาดเขาวาดเรื่องใหม่ไปแล้วด้วย)
--ชานาโอ เล่ม 17 -เจอเล่ม 16 แล้วนะพี่นิ้ว (แหะๆ)
--Eagle ทั้งชุด
แล้วก็ เดี๋ยวนี้ก็คงเป็น เว็บเพจ บางหน้าที่เปิดขึ้นมา แล้วก็อ่านไม่จบ ต้องกลับไปเปิดอ่านใหม่ซะหลายรอบ (เพราะมัวแต่คลิกเปลี่ยนหน้าไปมา)(อย่างหน้าที่กำลังพิมพ์นี่ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเว็บอื่นๆ อยู่ประมาณ 6-7 คลิกได้มั้ง :p)
...RIP...
เราคงมีวิถีชีวิตคล้ายๆ กันในบางวันหรือบางช่วงเนอะ
เพราะเมื่อวานนี้ ถึงพี่จะไม่ได้นั่งจัดชั้นหนังสือเหมือนอย่างที่น้องนิ้วทำวันก่อน
แต่พี่ก็นั่งจดรายชื่อหนังสือลงสมุด
แล้วก็คิดว่าเล่มนี้ได้มาเมื่อไหร่ และพบว่า
เป็นหนังสือที่ซื้อมาด้วยตัวเองทั้งนั้น
หรือไม่ก็ยืมเขามาเหมือนกัน (คุ้นๆ ไหมว่าพี่ค้างเรื่องอะไรน้องนิ้วไว้หนึ่งเล่ม)
เพิ่งรู้ว่าส่วนใหญ่ของหนังสือในชั้นตอนนี้
อ่านจบไปแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น
ซึ่งเป็นปรากฎการณ์ที่น่าตกใจไม่น้อย
แต่ก่อน(น่าจะหมายถึงสมัยเรียน)พี่จะมีเวลาหยิบหนังสือมาอ่านซ้ำบ้าง
แต่เดี๋ยวนี้หนังสือบางเล่มซื้อมาเกือบปี
ยังไม่เคยแม้แต่จะอ่านถึงหน้าที่ห้าเลยด้วยซ้ำ
รู้สึกว่าพี่ตอบเกินคำถามของน้องนิ้วไปมาก
แต่ก็ไม่แปลกที่พี่จะคุยเรื่องหนังสือได้ยาวๆ ใช่ไหม
มีหนังสือที่พี่อ่านค้างไว้หลายเล่มมาก
ศาสตร์แห่งการช้อปปิ้ง
เสียงในความทรงจำ
นางมารสวมปราด้า
ใครเอาเนยแข็งนั่นไปวะ
พี่นับแบบนี้เพราะพี่อ่านไปเกือบๆ ครึ่งเล่มแล้วทั้งนั้น
แต่ยังไม่สามารถจบเล่มไหนได้
ส่วนเล่มล่าสุดที่อ่านจบคือ
นิยายรักนักศึกษาเล่ม 1
เคยได้ยินใครบ่นไม่รู้ว่า
อยากลาออกจากงานไปนอนอ่านหนังสือ
พี่ก็ชักอยากจะบ่นแบบนั้นเหมือนกัน
เอาละเก็บเรื่องหนังสือไว้คุยกันใหม่แล้วกันนะน้องนิ้ว
อีกเรื่องที่สำคัญพอๆ กับการมีหนังสืออ่าน
หรืออาจจะสำคัญกว่าซะด้วยซ้ำ
ก็คือการมีกำลังใจในการใช้ชีวิตนะจ๊ะ
take care,
นิตยสารที่แช่อยู่ใต้หมอนก็คือ สารคดีเล่มโลกร้อน อ่านตอนนี้กำลังอิน
ส่วนหนังสือที่อยากอ่าน แต่ยังไม่ได้อ่านก็คือ devil wear prada eng version
ยังไม่ได้อ่านเพราะยังไม่ได้ซื้ออ่ะ ...บ่จี๊มากๆ
andannanne
แต่..อ่านไม่ทันจบ หลังเพื่อนเราเสียชีวิต หนังสือเล่มสุดท้ายที่อ่านก็คือหนังสือของเพื่อน อ่านสิ่งที่พ่อ แม่และพี่สาวเขียนให้
อ่านสิ่งที่ตัวเองและเพื่อนๆเขียนให้กับมัน
บางครั้งคงจะไม่ต้องเดินทางไปถามหาที่ไหนหรอก ความรักอยู่รอบตัวเราเต็มไปหมดเลย...