เรื่องมันแดงขึ้นมาจนได้
หลังจากมีคนคนหนึ่งเริ่มพูดขึ้นมาว่า เรามาทำReadCamp (รี้ดแคมป์) กันเถอะ
บรรดานักดมกลิ่นหนังสือก็เกิดหูผึ่ง รุกเร้าว่าให้จัดงาน "ประมาณนั้น" ขึ้นมาไวๆ
พักหลังๆ มีกิจกรรมเชิงไม่เป็นทางการ หรือ อสัมมนา เกิดขึ้นบ่อยๆ
อย่างงานเพชะคุชะ ที่นิตยสารไบโอสโคปเคยจัด และงานบาร์แคมป์ที่หลายๆ ช่วยกันปั้นมันขึ้นมา
สิ่งที่เราชอบมากที่สุดในงาน "ประมาณนี้" ก็คือ คนที่มาพูดไม่ต้องเขินมาก ไม่ต้องแต่งตัวเรียบร้อยหมดจด ไม่ต้องเป็นเซเล็บ ไม่ต้องหล่อ คนมาพูดจะเป็นใครก็ได้ ... แต่คุณอาจจะต้องเจ๋งสักหน่อย ... แปลว่า เจ๋งที่มีความสนใจในเรื่องนึง แล้วก็เปิดความคิดในเรื่องนั้นๆ ต่อผู้อื่น
คนฟังในงาน "ประมาณนี้" ก็ไม่โหด ไม่มีใครมาคอยตัดสินดีงามถูกผิดจากคุณ แต่บรรยากาศและคุณค่าทั้งหมดมันเกิดขึ้นเมื่อคนทั้งห้อง ทั้งฝ่ายพูดก่อนและฝ่ายนักฟัง-ชงประเด็น จะช่วยกันแลกเปลี่ยน ตรงนี้เองที่ทำให้อรรถรสและความคิดสร้างสรรค์ต่อยอดออกไปได้
งานนี้อาจจะต่างจากงานอื่นๆ นิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆ ) คือ อย่างเพชะฯ หรือบารแคมป์ มันเป็นเรื่องราวที่ผู้พูด เป็นผู้สร้างสรรค์ขึ้น แต่ รี้ดแคมป์ (read camp) ออกจะเป็นเรื่องเล่า ในมุมของ "ผู้เสพ"
ไอเดียแบบรี้ดแคมป์ คือคิดว่า คนเรามีวิํธี "อ่าน" สิ่งต่างๆ ได้หลากหลายวิธี แล้ว "ทุกอย่างอ่านได้" เป็นเรื่องชวนกันเปิดมุมมองของวัฒนธรรมการอ่าน ว่ามันกว้างและสร้างสรรค์ ลึกๆ อยากบอกว่า คนอ่านไม่ได้เป็นฝ่ายรับอย่างเดียวนะ แต่เป็นฝ่ายรุกด้วยนะ ผ่านการคิดต่อ ตีความ ให้ความหมายในแบบต่างๆ และอยากทำลายกำแพงที่มักพูดกันหนาหูเสมอว่า "เด็กไทยอ่านหนังสือปีละ ๗ บรรทัด"
งานนี้ได้ความใจดีด้านสถานที่จากหอศิลป์กทม. วันที่ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๑ เราก็ว่าจะไปที่นั่น...
เผื่อ/เพื่อจะได้เจอคนคอเดียวกัลล์...
...ไปมะ --
รายละเอียด
www.readcamp.org
หลังจากมีคนคนหนึ่งเริ่มพูดขึ้นมาว่า เรามาทำReadCamp (รี้ดแคมป์) กันเถอะ
บรรดานักดมกลิ่นหนังสือก็เกิดหูผึ่ง รุกเร้าว่าให้จัดงาน "ประมาณนั้น" ขึ้นมาไวๆ
พักหลังๆ มีกิจกรรมเชิงไม่เป็นทางการ หรือ อสัมมนา เกิดขึ้นบ่อยๆ
อย่างงานเพชะคุชะ ที่นิตยสารไบโอสโคปเคยจัด และงานบาร์แคมป์ที่หลายๆ ช่วยกันปั้นมันขึ้นมา
สิ่งที่เราชอบมากที่สุดในงาน "ประมาณนี้" ก็คือ คนที่มาพูดไม่ต้องเขินมาก ไม่ต้องแต่งตัวเรียบร้อยหมดจด ไม่ต้องเป็นเซเล็บ ไม่ต้องหล่อ คนมาพูดจะเป็นใครก็ได้ ... แต่คุณอาจจะต้องเจ๋งสักหน่อย ... แปลว่า เจ๋งที่มีความสนใจในเรื่องนึง แล้วก็เปิดความคิดในเรื่องนั้นๆ ต่อผู้อื่น
คนฟังในงาน "ประมาณนี้" ก็ไม่โหด ไม่มีใครมาคอยตัดสินดีงามถูกผิดจากคุณ แต่บรรยากาศและคุณค่าทั้งหมดมันเกิดขึ้นเมื่อคนทั้งห้อง ทั้งฝ่ายพูดก่อนและฝ่ายนักฟัง-ชงประเด็น จะช่วยกันแลกเปลี่ยน ตรงนี้เองที่ทำให้อรรถรสและความคิดสร้างสรรค์ต่อยอดออกไปได้
งานนี้อาจจะต่างจากงานอื่นๆ นิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆ ) คือ อย่างเพชะฯ หรือบารแคมป์ มันเป็นเรื่องราวที่ผู้พูด เป็นผู้สร้างสรรค์ขึ้น แต่ รี้ดแคมป์ (read camp) ออกจะเป็นเรื่องเล่า ในมุมของ "ผู้เสพ"
ไอเดียแบบรี้ดแคมป์ คือคิดว่า คนเรามีวิํธี "อ่าน" สิ่งต่างๆ ได้หลากหลายวิธี แล้ว "ทุกอย่างอ่านได้" เป็นเรื่องชวนกันเปิดมุมมองของวัฒนธรรมการอ่าน ว่ามันกว้างและสร้างสรรค์ ลึกๆ อยากบอกว่า คนอ่านไม่ได้เป็นฝ่ายรับอย่างเดียวนะ แต่เป็นฝ่ายรุกด้วยนะ ผ่านการคิดต่อ ตีความ ให้ความหมายในแบบต่างๆ และอยากทำลายกำแพงที่มักพูดกันหนาหูเสมอว่า "เด็กไทยอ่านหนังสือปีละ ๗ บรรทัด"
งานนี้ได้ความใจดีด้านสถานที่จากหอศิลป์กทม. วันที่ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๑ เราก็ว่าจะไปที่นั่น...
เผื่อ/เพื่อจะได้เจอคนคอเดียวกัลล์...
...ไปมะ --
รายละเอียด
www.readcamp.org
Comments
ไม่ใช่ผู้เข้าร่วมงาน
อิอิ
^^
^^